بهرهال و مجبورم! :: وقتی ماهی سیاه کوچکی برایت مینویسد...

صدای مکرر بوق هایی که میگفت" بیا بالا" " عشقی خانوم" " جووون عزیزم اینجا تنا چیکااار میکنی" وصدای بوق هایی که حاوی همین کلمات اما بصورت بوووق بودند! تمام چیز هاییست ک میتوانی در یک خیابان نه چندان شلوغ بشنوی, نه کسی به تو لبخند میزند , نه کسی عصر بخیر خانوم میگوید، اینجا اروپا نیست و تو نمیتوانی با تنها قدم زدن حالت را خوب کنی, البته شاید بتوانی بدترش کنی:/

سرم توی گوشی است , قصدم شهر کتاب , هی به گوشی لبخند میزنم

انقدر لبخندم کش دارد که شهر کتاب را رد میکنم و بعد به خودم میخندم! بلاخره تنها خندیدن وسط خیابان شلوغ هم یک دیوانگیست! سوار تاکسی میشوم و میگویم: عاقا بیزحمت شهر کتاب مرا پیاده کنید ! شاید خودمم نفهمم باز رد بشوم!

میگوید: نگو شهر کتاب بگو شیرنی فروشی گلها اینجا کسی شهر کتاب نمیشناسد!

میگویم: چشم ایشالا دفه بعد

بهرحال من الان مثلا دختر خوبی هستم باید چشمم را بگویم وباید حرفم را بخورم و نگویم که عاقا اگر مردم این شهر کتاب فروشیشان را بیشتر از شیرینی فروشیشان میشناختند ,آنوقت شاید مجبور نبودم بجای اینکه لبخند بزنم اخم کنم و مجبور نبودم همه چیز را هی توضیح بدهم , شاید مجبور نبودم نگرانه سرهایی ک توی زندگیم سرک میکشند باشم ,چرا ک سرشان توی کتاب خودشان است!

اما هر چقدر هم غر بزنم و بگویم فلان و بهمان مجبورم دیگر, مجبورم .

بهرهال همیشه سطر های اول بیشتر از سطرهای اخر جذابند.

پ.ن:یهو نقاشی نوشت:| روی وایت برد 5000تومنی.

29 Bahman 94 ، 19:19

Haze .W

متاسفم...
اگه بشه منم نقشی توی بهبود شرایط داشته باشم خیلی خوبه...

29 Bahman 94، 20:18

پاسخ:

متاسف نباش
تنها کاری ک میشه کرد اینه ک قبل از هر کاری یکم فک کنیم
منم از شما جدا نیستم ها منم دارم روی خودم کار میکنم

29 Bahman 94 ، 19:20

آقای الف

شهر من پر از زخم پر از درد پر از عقده پر از نیاز

29 Bahman 94، 20:19

شهر شما با شهر ما توفیر داره؟!نداره
همشون قسمتی همینن

29 Bahman 94 ، 19:26

تو کا

جدی غلط املایی هات عمدیه ؟؟ :دی چرا اونوقت؟

29 Bahman 94، 20:20

بعله:))
در واقع من بچشم غلط املایی نگاش نمیکنم
من همون جوری مینویسم ک فک میکنم
بدون توجه به اینکه قبلن کدوم قانون تعیین کرده چجوری بنویسیش
بعضی وقتها هم جهت طنز:دی

29 Bahman 94 ، 20:21

آدرینا عظیمی

اندر باب دَردانه ها و زخم ها اگر بنویسم افاقه ای که حاصل نمی شود، فقط بیشتر نیشتر می خورد به دل و روح و روانمان (واژه ها را کِیف کردی؟ انگار از نسل فردوسی به پا خواسته اند :دی)

به همین خاطر من، فــان ماجرا را بسط می دهم (ارجاع به "بلاخره تنها خندیدن وسط خیابان شلوغ هم یک دیوانگیست!")
نزدیکی های میدان بود که مردی داشت تبلیغ ماهی های روی چرخ دستی اش را می کرد و با آوا و فراز و فرود شیرینی می گفت: قزل آآلا... وقتی داشتم از خیابان رد می شدم چندباری با لحن او قزل آلا را زمزمه کردم و لبخندهایم را کش دادم، به پیاده رو که رسیدم یک خانوم چادری پیچید جلویم تا بتواند چهره ام را ببیند و بعد یک لبخند شیرین زد و رفت. از آن لبخندهایی که می دانی طرف با خودش گفته: آخی، طفلکی انگار...آره

29 Bahman 94، 20:29

زبان فردوسی وارتان را جوون:))

بعلع دیگر همانطور ک بیان نمودم! هر چقدم غرغر کنم بازم همونه!

من هم از این لبخندها بسی اخم ها! حتی تذکر ها! زیاد دیده ام
ولی باز هم دیوونگی تو خیابون رو ترجیح میدم:)

30 Bahman 94 ، 03:06

علی موسوی

اونی که اولین بار شهر کتاب ها رو ابداع کرد!! خدا خیرش بده ... بعضی وقتا مثل خونه امید آدم عمل میکنه .... البته میتونه و باید شهرداری خیلی بهتر از این عمل کنه ! باید داخل شهر کتاب جایی برای نوشیدنی ارزان قیمت و ساعت ها نشستن و خواندن و صحبت و نوشیدن داشته باشد .. رفتار مشتریها بهتر شود و ..... برنام هایی بیشتر برای معرفی کتاب .. رودر رویی خواننده با نویسنده و ....

30 Bahman 94، 18:52

وای وای وای
من همه ی این برنامه ها رو دوس دارم

30 Bahman 94 ، 20:00

آبانا

یه زمانی یه شیرینی فروشی "گلها" تو مسیر بیمارستان بود که ما چپ و راست اونجا پلاس بودیم! و درضلع عمودی به همون خیابون یه کتابفروشی بود به اسم " دنیای خرد" ، راست و چپ هم اونجا پلاس بودیم! کلا این دونقطه تفریح گاه های ما بودند در روزگار جوانی!

30 Bahman 94، 20:29

هنوز هم جوونی ها!:))

شیرینی خیلی دوس داشتی پس
من عموما پاتوقم پاستیل ترشک ترشیجات فروشی ها بود:)

01 Esfand 94 ، 02:01

شیرینی دوس دارم ولی نه اون قدر زیاد!
ولی این شیرینی فروشیه انصافا شبک و باکلاس بود. . من از جلوی مغازه از پله هاش از گل کاری هاش وو خیلی خوشم می اومد. خیلی منظره ش خارجی بود!
وگرنه کلا عشق ترشیجاتم! ولی هرگز بیش از تعداد انگشتانم در ترشی جات فروشی حاصر نبودم!!

1 Esfand 94، 02:48

چرا انقد کمممم😊 حالا منم خیلی خیلی زیاااد ترشی جاتی نرفتم ولی باز هم از تعداد انگشتام بیشتر میشه😊

02 Esfand 94 ، 19:30

Mission Blue

نقاشی من رو یادِ ویکتوریای عروس مرده انداخت.

2 Esfand 94، 19:45

یکجورایی خودمم یاد اون میندازه

03 Esfand 94 ، 13:45

manic man

نقاشی که عالیه!!
مثله خودته :)))
وقتی تو خیابون داری میری اینقد با گوشی ور نرو. مخاطب تو گوشیت حالیش نیست اینکار خطرناکه.

3 Esfand 94، 16:45

:))

مرسییییی

مخاطب تو گوشی تخصیر نداره
من باید حالیم باشه:)