بنده یک اخلاق اکتسابیه قدیمیه دائم الاجرایی (بر وزن دائم الخمر) دارم که نام هایه نیک مختلفی رو به تعداد افراد دورو برم شامل شده.

من جمله:  "بی خیال"   "ریلکس"   "بی مخ"  بی تفاوت"   "سرد"  "بی احساس" و..... در مواقع محدودی هم حتی "باحال"!!  نام گرفتم!

بعضی جاها خیلی هم با نسبت های کوچک بزرگم حتی میتونم بگم حال کرردم! که نشان بسی خبیث بودن منو داره که من حتی به یکدونش هم اعتراض نکردم جواب ندادم . پذاشتم پشت بندش بخندن خودمم خندیدم .

ناراحتم؟

ابدا!!

اما من برعکس تمام چیزهایی ک برای شخصیتم تدارک دیدن یک نظر متفاوتی دارم اونم اینکه رفتارم اسمش بیشتر " سکوته!"  تا هر چیز دیگه ای حالا شاید گاهی با چاشنی های مختلف. در واقع به صورت خود اموز اموخته ام سکوت کن تا به ف...اعک نروی.حالابماند که این سکوت پیامد های گوار و ناگوار دارد و...اینا.

اصنم نمیخوام شعار بدم که بیاین و منو قضاوت نکنین و دونت جاج می و این حرفا .بسی از جنگ برای خودم  گاهی خوشم میاید والا.  دیوانه ک شاخ و دم نداره.



اممم و اینکه راهکارهای خروج از گشادی را پیش از راهکار های خروج از علافی بخوانید. والسلام